Сарнай – I

Миний хүү сарнайг үнэрлэж болдоггүй юм.
Үнэрлэвэл хурдан үхчихдэг юм. Усанд хийж тавь...
Зохиогч...

Яг миний бүтэлгүй дурлалыг санагдуулах чинь. Анхны болзоонд очихдоо авч очиж байсан час улаан сарнай дахиад л гарт минь байна.
Дэндүү ихэмсэг гоо үзэсгэлэнг би үзэн яддаг. Яагаад ч юм би хэзээ ч хүрч, тэмтэрч боломгүй бас зурж, зүйрлэж чадашгүй ихэмсэг бардам, гоо үзэсгэлэнг хүлээн зөвшөөрч чаддаггүй, сураа ч үгүй. Миний бодит орчинг төсөөлөх төсөөлөлөөс давсан зүйлийг би үгүйсгэдэг.
Нэгэнтээ намайг гундааж орхисон энэ цэцгэнд дургүй. Магадгүй миний чин сэтгэлээсээ хайрлаж дурлаж явсан охины хуриман дээр ахан дүүс, найз нөхөд ойр тойрныхон нь цуглахдаа бүгд ийм цэцэг барьж очицгооно гэж бодохлоор үзэн ядмаар. Зөвхөн тархинд минь бугшсаар байдаг хэрцгий зан авир маань энэ цэцгийг харахлаар сэдрэх шиг болдог.
Цусанд согтсон ирвэс адил баглаатай цэцгийг үнэрлэж суух сайхан. Үзэн ядалт, хэрцгий авир минь биелэх мэт би сарнай үнэрлэж сууна.
Хэзээ нэгтээ хэн нэгэнд гомдсон гомдол минь тайлагд...

"Эрх чөлөө - Миний сүүдэр" номноос 2003 он