Танилцаад удаагүй ч
Чиний инээмсэглэл
Танил дотно санагдах
Чиний халуухан амьсгал
Чихний омгийг шүргэсээр дотор минь нэвчин
Тархины эд эс, ширхэг бүрийг онгичиж самууруулаад
Буй биеэр минь тархнам.
Чиний гар хурууны үзүүрт
Зүрх минь захирагдан дуулгавартайгаар цохилж
Бүх л биеэр минь цахилгаан гүйдэл урсаад
Над руу давалгаалан ирэх их урсгал
Ямх ямхаар тэмтчиж хүлхэн дур зоргоороо авирлаж
Хэн ч биш задгай салхинд чавхдас нь хүүгэх
ятга мэт болгож орхих
Чиний уруул миний зүрхний өнгөтэй ижилхэн
болоод л нэгэн цогц болон уусан
Намайг дотроос минь мэдэрч
Хөг оруулан эгшиглүүлэх
бурхан минь
Нэрээ хэлээч
Надаа...

2009.05.10-нд

Марзан эд байгаа юм шүү энэ...

Чиний ширэв татаж одсон харц
Хаврын эхэн сарын гунигийг орхиж
Чамайг үнсэж, үдсэн уруул цээжин дэх хангалттай
тунирхалын үгээ тэсэн ядан барихдаа өмөлзссөн
Хачин зэврүүн
Хачин уйтгарт ертөнцийн
Гуравдугаар сар...

Савчин дайвалзах салхи нь
Чиний үнэрийг энгэрээс минь олоогүйдээ агсарч
Санасан сэтгэлийн хөндүүрээр минь тохуурхах
уйт хаврын зэвэргэн өдрүүдтэй
Хачин нууцлагдмал
Хачин хөндүүр сэтгэлийн минь
Гуравдугаар сар...

Гунигийн гучин зургаан цагтай хоног өдрүүдийг
элээж барахгүйдээ миний унагасан
Хачин шорвог нулимсанд минь
Хөөрхөн цэцэгсийн түрүүч хөх яргуй согтоод
мрагийн дуу дуулдаг
Чиний эзгүй
Чамайг санасан
Хачин уйтгарт ертөнцийн
Гуравдугаар сар...

2008.03.17 Улаанбаатар хот


Шинэ ондоо шинэ номоо хэвлүүлэх санаатай. Тун удахгүй.
Тэгээд энд тэнд дарагдаж мартагдсан хэд хэдэн тэмдэглэлийнхээ дэвтэрийг харж сууна.
Энэ шүлэг нилээн эртний дурлалыг маань санагдуулаад...